Wiadomości
Delegowanie kierowców w transporcie drogowym
14 września 2023
Celem ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym jest wdrożenie do polskiego porządku prawnego przepisów unijnej dyrektywy 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r.
Dyrektywa ta stanowi jeden z elementów tzw. Pakietu Mobilności I, który ma uporządkować i zharmonizować przepisy państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie transportu drogowego, aby poprawić warunki pracy kierowców oraz ułatwić prowadzenie działalności przedsiębiorstw transportowych. Dyrektywa 2020/1057 zmierza do utworzenia bezpiecznego, efektywnego i społecznie odpowiedzialnego sektora transportu drogowego, poprzez zapewnienie odpowiednich warunków pracy i ochrony socjalnej kierowcom oraz, z drugiej strony, odpowiednich warunków do prowadzenia działalności gospodarczej i uczciwej konkurencji przewoźnikom drogowym – w warunkach wysokiego stopnia mobilności siły roboczej w sektorze transportu drogowego i potrzeby zapewnienia równowagi między swobodą świadczenia usług transgranicznych przez przewoźników, swobodnym przepływem towarów, odpowiednimi warunkami
pracy i ochroną socjalną kierowców.
Ustawa określa zasady delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski.
Ustawa określa zasady:
1. delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski;
2. kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym na terytorium
Polski oraz realizacji obowiązków informacyjnych związanych z delegowaniem kierowców;
3. kontroli drogowej delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski;
4. współpracy między Inspekcją Transportu Drogowego oraz Państwową Inspekcją Pracy w zakresie przekazywania informacji związanych z delegowaniem kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski;
5. współpracy z właściwymi organami innych państw członkowskich dotyczącej delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski i z tego terytorium;
6. postępowania związanego z realizacją lub składaniem wniosków o powiadomienie o decyzji o nałożeniu na przewoźnika drogowego delegującego kierowcę na terytorium Polski i z tego terytorium administracyjnej kary pieniężnej lub grzywny administracyjnej oraz o egzekucję takiej kary lub grzywny.
Przepisy ustawy będą miały zastosowanie – z wyjątkami – do przewoźników drogowych, którzy mają siedzibę w innym państwie i kierują tymczasowo kierowcę będącego jego pracownikiem do pracy na terytorium Polski, w związku z realizacją usługi transportu drogowego. Podstawowym obowiązkiem przewoźnika drogowego delegującego kierowcę na terytorium Polski będzie (poza zapewnieniem delegowanemu kierowcy odpowiednich warunków
zatrudnienia) odpowiednie zgłoszenie delegowania tego kierowcy najpóźniej w momencie rozpoczęcia delegowania,
a także zapewnienie, by kierowca podczas delegowania dysponował określonymi dokumentami w postaci papierowej lub elektronicznej.
Dyrektywa ta stanowi jeden z elementów tzw. Pakietu Mobilności I, który ma uporządkować i zharmonizować przepisy państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie transportu drogowego, aby poprawić warunki pracy kierowców oraz ułatwić prowadzenie działalności przedsiębiorstw transportowych. Dyrektywa 2020/1057 zmierza do utworzenia bezpiecznego, efektywnego i społecznie odpowiedzialnego sektora transportu drogowego, poprzez zapewnienie odpowiednich warunków pracy i ochrony socjalnej kierowcom oraz, z drugiej strony, odpowiednich warunków do prowadzenia działalności gospodarczej i uczciwej konkurencji przewoźnikom drogowym – w warunkach wysokiego stopnia mobilności siły roboczej w sektorze transportu drogowego i potrzeby zapewnienia równowagi między swobodą świadczenia usług transgranicznych przez przewoźników, swobodnym przepływem towarów, odpowiednimi warunkami
pracy i ochroną socjalną kierowców.
Ustawa określa zasady delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski.
Ustawa określa zasady:
1. delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski;
2. kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym na terytorium
Polski oraz realizacji obowiązków informacyjnych związanych z delegowaniem kierowców;
3. kontroli drogowej delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski;
4. współpracy między Inspekcją Transportu Drogowego oraz Państwową Inspekcją Pracy w zakresie przekazywania informacji związanych z delegowaniem kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski;
5. współpracy z właściwymi organami innych państw członkowskich dotyczącej delegowania kierowców w transporcie drogowym na terytorium Polski i z tego terytorium;
6. postępowania związanego z realizacją lub składaniem wniosków o powiadomienie o decyzji o nałożeniu na przewoźnika drogowego delegującego kierowcę na terytorium Polski i z tego terytorium administracyjnej kary pieniężnej lub grzywny administracyjnej oraz o egzekucję takiej kary lub grzywny.
Przepisy ustawy będą miały zastosowanie – z wyjątkami – do przewoźników drogowych, którzy mają siedzibę w innym państwie i kierują tymczasowo kierowcę będącego jego pracownikiem do pracy na terytorium Polski, w związku z realizacją usługi transportu drogowego. Podstawowym obowiązkiem przewoźnika drogowego delegującego kierowcę na terytorium Polski będzie (poza zapewnieniem delegowanemu kierowcy odpowiednich warunków
zatrudnienia) odpowiednie zgłoszenie delegowania tego kierowcy najpóźniej w momencie rozpoczęcia delegowania,
a także zapewnienie, by kierowca podczas delegowania dysponował określonymi dokumentami w postaci papierowej lub elektronicznej.
