Wiadomości
Koszty pośrednie w KPiR
24 kwietnia 2023
23 lutego 2023 r. Minister Finansów wydał interpretację ogólną w sprawie ujmowania w księdze przychodów i rozchodów kosztów uzyskania przychodów.
Interpretacja nr DD2.8202.3.2022 dotyczy zasad potrącania kosztów uzyskania przychodów przez podatników
prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR).
Jak wyjaśnił MF, przepis art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) wskazuje, że koszty uzyskania przychodów są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Podobnie przepisy art. 22 ust. 5–5c ustawy o PIT wskazują na potrącalność kosztów uzyskania przychodów w określonym roku podatkowym. Przepisy te nie wskazują na inny okres rozliczeniowy niż rok podatkowy, czyli np. miesiąc albo kwartał.
Natomiast art. 22 ust. 6b ustawy o PIT precyzuje dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu przez podatników
prowadzących PKPiR, co pozwala na rozliczenie tego kosztu przy obliczaniu dochodu (straty) w konkretnym roku podatkowym. Zgodnie z tym przepisem, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących PKPiR, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Powyższa regulacja nie oznacza więc, że tylko w dniu wystawienia dowodu, stanowiącego podstawę zaksięgowania
(ujęcia) w PKPiR, podatnik ma prawo do potrącenia tego kosztu.
Reasumując, dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu uzyskania przychodu otrzymany przez podatnika lub przekazany do biura rachunkowego w późniejszym terminie może być zaksięgowany (ujęty) w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego. Powinno to nastąpić do końca roku podatkowego, w którym – zgodnie z art. 22 ust. 4 albo ust. 5–5c ustawy o PIT – koszt ten może być potrącony.
Koszty pośrednie w KPiR mogą być rozliczane także później, należy tylko zamknąć się w danym roku podatkowym.
Księgując (ujmując) ten dowód w PKPiR, w kolumnie drugiej podatnicy wpisują datę zdarzenia gospodarczego.
Zgodnie z objaśnieniami do PKPiR, jest to dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). Zatem późniejsze wpisanie danego kosztu nie powoduje zmiany daty jego poniesienia, o której mowa w art. 22 ust. 6b ustawy o PIT.
Jednocześnie, w przypadku dowodu otrzymanego przez podatnika lub przekazanego do biura rachunkowego w późniejszym terminie i wykazania go w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany bądź przekazany do biura rachunkowego, w kolumnie 17 „Uwagi”, można opisać przyczyny późniejszego zaksięgowania (ujęcia) danego kosztu w prowadzonej księdze – wskazał MF.
Interpretacja nr DD2.8202.3.2022 dotyczy zasad potrącania kosztów uzyskania przychodów przez podatników
prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR).
Jak wyjaśnił MF, przepis art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) wskazuje, że koszty uzyskania przychodów są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Podobnie przepisy art. 22 ust. 5–5c ustawy o PIT wskazują na potrącalność kosztów uzyskania przychodów w określonym roku podatkowym. Przepisy te nie wskazują na inny okres rozliczeniowy niż rok podatkowy, czyli np. miesiąc albo kwartał.
Natomiast art. 22 ust. 6b ustawy o PIT precyzuje dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu przez podatników
prowadzących PKPiR, co pozwala na rozliczenie tego kosztu przy obliczaniu dochodu (straty) w konkretnym roku podatkowym. Zgodnie z tym przepisem, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących PKPiR, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Powyższa regulacja nie oznacza więc, że tylko w dniu wystawienia dowodu, stanowiącego podstawę zaksięgowania
(ujęcia) w PKPiR, podatnik ma prawo do potrącenia tego kosztu.
Reasumując, dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu uzyskania przychodu otrzymany przez podatnika lub przekazany do biura rachunkowego w późniejszym terminie może być zaksięgowany (ujęty) w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego. Powinno to nastąpić do końca roku podatkowego, w którym – zgodnie z art. 22 ust. 4 albo ust. 5–5c ustawy o PIT – koszt ten może być potrącony.
Koszty pośrednie w KPiR mogą być rozliczane także później, należy tylko zamknąć się w danym roku podatkowym.
Księgując (ujmując) ten dowód w PKPiR, w kolumnie drugiej podatnicy wpisują datę zdarzenia gospodarczego.
Zgodnie z objaśnieniami do PKPiR, jest to dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). Zatem późniejsze wpisanie danego kosztu nie powoduje zmiany daty jego poniesienia, o której mowa w art. 22 ust. 6b ustawy o PIT.
Jednocześnie, w przypadku dowodu otrzymanego przez podatnika lub przekazanego do biura rachunkowego w późniejszym terminie i wykazania go w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany bądź przekazany do biura rachunkowego, w kolumnie 17 „Uwagi”, można opisać przyczyny późniejszego zaksięgowania (ujęcia) danego kosztu w prowadzonej księdze – wskazał MF.
