Strona główna › Aktualności › Wiadomości › Oświadczenia i wnioski podatników PIT mające wpływ na obliczenie zaliczek
Wiadomości
Oświadczenia i wnioski podatników PIT mające wpływ na obliczenie zaliczek
09 lutego 2023
Podatnik, który uzyskuje przychody za pośrednictwem płatników podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT), ma wpływ na wysokość zaliczek przez nich obliczanych. Podatnik może złożyć oświadczenia i wnioski powodujące obniżenie albo podwyższenie zaliczek.
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą składać następujące oświadczenia i wnioski mające wpływ na wysokość zaliczki/zaliczek obliczanych przez płatnika(ów):
1. oświadczenie o stosowaniu/niestosowaniu pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek;
2. oświadczenie o zamiarze preferencyjnego opodatkowania dochodów z małżonkiem albo jako osoba samotnie wychowująca dziecko;
3. oświadczenie o stosowaniu ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4+ oraz ulgi dla pracujących seniorów;
4. wniosek o stosowanie/niestosowanie ulgi dla młodych;
5. wniosek o stosowanie/niestosowanie kosztów uzyskania przychodów;
6. wniosek o stosowanie wyższej stawki podatku;
7. wniosek o niepobieranie zaliczek.
Wymienione oświadczenia i wnioski podatnik składa płatnikowi. Składa je na piśmie lub w dowolny sposób przyjęty przez płatnika, np. poprzez system płacowo- -księgowy obowiązujący w danej firmie.
Oświadczenia i wnioski (z wyjątkiem wniosku o stosowanie wyższej stawki podatku) podatnik może złożyć korzystając ze wzorów PIT-2, PIT-2A, PIT-3 dostępnych na stronie MF. Korzystanie z tych wzorów nie jest obowiązkowe. Jeśli jednak podatnik złoży oświadczenie lub wniosek według tych wzorów, to płatnik nie może odmówić ich przyjęcia.
Oświadczenia i wnioski podatnik składa w odniesieniu do każdego źródła przychodu. Jeżeli jeden podmiot pełni funkcje płatnika w odniesieniu do 3 źródeł, np. jest zakładem pracy, zleceniodawcą (jak też płatnikiem w przypadku pozostałych tytułów działalności wykonywanej osobiście) oraz wypłaca podatnikowi przychody z praw majątkowych (art. 18 ustawy o PIT), to wobec każdego z tych 3 źródeł podatnik składa odrębne oświadczenia i wnioski.
Należy jednak pamiętać o art. 31b ust. 5 ustawy o PIT, tj. o nieprzekroczeniu przy obliczaniu zaliczek na podatek z tych odrębnych źródeł przychodów łącznej kwoty pomniejszenia o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (łącznie o 300 zł).
Oświadczenia i wnioski mogą być składane w dowolnym momencie roku podatkowego. Zgodnie z generalną zasadą płatnik ma obowiązek uwzględnić oświadczenie lub wniosek podatnika najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał (w zależności od okoliczności i własnych możliwości może je uwzględnić niezwłocznie po ich otrzymaniu). Więcej czasu na realizację oświadczenia lub wniosku złożonego przez podatnika ma organ rentowy – najpóźniej od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten organ je otrzymał.
Wycofanie i zmiana złożonego uprzednio oświadczenia lub wniosku następuje w drodze złożenia nowego oświadczenia lub wniosku. Do zmienionych lub wycofanych oświadczeń i wniosków płatnik stosuje ww. terminy.
Złożone oświadczenia i wnioski:
» dotyczą również kolejnych lat podatkowych. Obecnie ustawa o PIT nie zawiera wyjątku od tej reguły. W konsekwencji wszystkie oświadczenia i wnioski są wieloletnie, chyba że uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczki.
» wygasają po ustaniu stosunku prawnego łączącego podatnika z płatnikiem. Oznacza to, że jeśli w momencie realizacji świadczenia nie istnieje „więź” łącząca podatnika z płatnikiem, płatnik pomija oświadczenia i wnioski uprzednio złożone przez podatnika w odniesieniu do tych świadczeń. Jest to generalna zasada, od której przepisy ustawy o PIT przewidują tylko 2 wyjątki.
Mianowicie po ustaniu stosunku prawnego płatnik nadal uwzględnia oświadczenia i wnioski podatnika dotyczące:
• niestosowania ulgi dla młodych,
• niestosowania kosztów uzyskania przychodów dla pracowników w wysokości podstawowej (250 zł miesięcznie) lub podwyższonej (300 zł miesięcznie), bądź też kosztów uzyskania przychodów według normy 50%.
Oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczek złożone płatnikowi przed 1 stycznia 2023 r. zachowują moc, jeśli nie uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczek (art. 22 ustawy „Niskie Podatki”). Dotyczy to m.in. oświadczeń i wniosków złożonych do końca 2022 r. na wzorach PIT-2, PIT-2A lub PIT-3. Ich też nie trzeba ponownie składać, jeżeli informacje w nich podane pozostają aktualne.
Podatnik jest obowiązany wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczek przez płatnika. Zaniechanie działania ze strony podatnika nie zwalania go z odpowiedzialności za zaniżenie lub nieujawnienie podstawy opodatkowania przez płatnika, który wobec
braku wiedzy o zmianie okoliczności faktycznych zastosował uprzednio złożone oświadczenia i wnioski podatnika.
Ostateczne rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych obliczanego według skali podatkowej następuje w odniesieniu do całorocznych dochodów. Zaliczki stanowią jedynie akonto tego rozliczenia. Niepobieranie zaliczek w trakcie roku lub pobieranie ich w niższej (wyższej) wysokości nie zwalnia podatnika z obowiązku dokonania rozliczenia rocznego oraz uiszczenia „kwoty do zapłaty”, która może z niego wynikać.
Płatnik nie ponosi odpowiedzialności, w przypadku gdy zaniżenie przez niego lub nieujawnienie podstawy opodatkowania wynikało z zastosowania wniosków i oświadczeń złożonych przez podatnika.
Podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą składać następujące oświadczenia i wnioski mające wpływ na wysokość zaliczki/zaliczek obliczanych przez płatnika(ów):
1. oświadczenie o stosowaniu/niestosowaniu pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek;
2. oświadczenie o zamiarze preferencyjnego opodatkowania dochodów z małżonkiem albo jako osoba samotnie wychowująca dziecko;
3. oświadczenie o stosowaniu ulgi na powrót, ulgi dla rodzin 4+ oraz ulgi dla pracujących seniorów;
4. wniosek o stosowanie/niestosowanie ulgi dla młodych;
5. wniosek o stosowanie/niestosowanie kosztów uzyskania przychodów;
6. wniosek o stosowanie wyższej stawki podatku;
7. wniosek o niepobieranie zaliczek.
Wymienione oświadczenia i wnioski podatnik składa płatnikowi. Składa je na piśmie lub w dowolny sposób przyjęty przez płatnika, np. poprzez system płacowo- -księgowy obowiązujący w danej firmie.
Oświadczenia i wnioski (z wyjątkiem wniosku o stosowanie wyższej stawki podatku) podatnik może złożyć korzystając ze wzorów PIT-2, PIT-2A, PIT-3 dostępnych na stronie MF. Korzystanie z tych wzorów nie jest obowiązkowe. Jeśli jednak podatnik złoży oświadczenie lub wniosek według tych wzorów, to płatnik nie może odmówić ich przyjęcia.
Oświadczenia i wnioski podatnik składa w odniesieniu do każdego źródła przychodu. Jeżeli jeden podmiot pełni funkcje płatnika w odniesieniu do 3 źródeł, np. jest zakładem pracy, zleceniodawcą (jak też płatnikiem w przypadku pozostałych tytułów działalności wykonywanej osobiście) oraz wypłaca podatnikowi przychody z praw majątkowych (art. 18 ustawy o PIT), to wobec każdego z tych 3 źródeł podatnik składa odrębne oświadczenia i wnioski.
Należy jednak pamiętać o art. 31b ust. 5 ustawy o PIT, tj. o nieprzekroczeniu przy obliczaniu zaliczek na podatek z tych odrębnych źródeł przychodów łącznej kwoty pomniejszenia o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (łącznie o 300 zł).
Oświadczenia i wnioski mogą być składane w dowolnym momencie roku podatkowego. Zgodnie z generalną zasadą płatnik ma obowiązek uwzględnić oświadczenie lub wniosek podatnika najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał (w zależności od okoliczności i własnych możliwości może je uwzględnić niezwłocznie po ich otrzymaniu). Więcej czasu na realizację oświadczenia lub wniosku złożonego przez podatnika ma organ rentowy – najpóźniej od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten organ je otrzymał.
Wycofanie i zmiana złożonego uprzednio oświadczenia lub wniosku następuje w drodze złożenia nowego oświadczenia lub wniosku. Do zmienionych lub wycofanych oświadczeń i wniosków płatnik stosuje ww. terminy.
Złożone oświadczenia i wnioski:
» dotyczą również kolejnych lat podatkowych. Obecnie ustawa o PIT nie zawiera wyjątku od tej reguły. W konsekwencji wszystkie oświadczenia i wnioski są wieloletnie, chyba że uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczki.
» wygasają po ustaniu stosunku prawnego łączącego podatnika z płatnikiem. Oznacza to, że jeśli w momencie realizacji świadczenia nie istnieje „więź” łącząca podatnika z płatnikiem, płatnik pomija oświadczenia i wnioski uprzednio złożone przez podatnika w odniesieniu do tych świadczeń. Jest to generalna zasada, od której przepisy ustawy o PIT przewidują tylko 2 wyjątki.
Mianowicie po ustaniu stosunku prawnego płatnik nadal uwzględnia oświadczenia i wnioski podatnika dotyczące:
• niestosowania ulgi dla młodych,
• niestosowania kosztów uzyskania przychodów dla pracowników w wysokości podstawowej (250 zł miesięcznie) lub podwyższonej (300 zł miesięcznie), bądź też kosztów uzyskania przychodów według normy 50%.
Oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczek złożone płatnikowi przed 1 stycznia 2023 r. zachowują moc, jeśli nie uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczek (art. 22 ustawy „Niskie Podatki”). Dotyczy to m.in. oświadczeń i wniosków złożonych do końca 2022 r. na wzorach PIT-2, PIT-2A lub PIT-3. Ich też nie trzeba ponownie składać, jeżeli informacje w nich podane pozostają aktualne.
Podatnik jest obowiązany wycofać lub zmienić złożone uprzednio oświadczenie lub wniosek, jeżeli uległy zmianie okoliczności mające wpływ na obliczenie zaliczek przez płatnika. Zaniechanie działania ze strony podatnika nie zwalania go z odpowiedzialności za zaniżenie lub nieujawnienie podstawy opodatkowania przez płatnika, który wobec
braku wiedzy o zmianie okoliczności faktycznych zastosował uprzednio złożone oświadczenia i wnioski podatnika.
Ostateczne rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych obliczanego według skali podatkowej następuje w odniesieniu do całorocznych dochodów. Zaliczki stanowią jedynie akonto tego rozliczenia. Niepobieranie zaliczek w trakcie roku lub pobieranie ich w niższej (wyższej) wysokości nie zwalnia podatnika z obowiązku dokonania rozliczenia rocznego oraz uiszczenia „kwoty do zapłaty”, która może z niego wynikać.
Płatnik nie ponosi odpowiedzialności, w przypadku gdy zaniżenie przez niego lub nieujawnienie podstawy opodatkowania wynikało z zastosowania wniosków i oświadczeń złożonych przez podatnika.
