Wiadomości

Przychody z działalności gospodarczej w PIT

Przychodami z działalności gospodarczej są wszelkie kwoty należne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, też te, których przedsiębiorca jeszcze nie otrzymał, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat oraz skont.

Katalog przychodów, które mogą stanowić przychody z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 ustawy o PIT), jest otwarty. To np.: przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, ujawnionych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, otrzymane kary umowne, różnice kursowe, odsetki od środków pieniężnych, umorzone lub przedawnione zobowiązania, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej.
Przychodami z działalności gospodarczej są więc wszelkiego rodzaju przysporzenia osiągnięte w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Nie stanowi przychodu: wartość towarów, które zostaną zwrócone przez klientów, kwota skont (obniżka związana z warunkami płatności), udzielone bonifikaty (zmniejszenia pierwotnej ceny). Jeśli w związku z prowadzoną działalności gospodarczą przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT, przychodem dla celów podatkowych jest wyłącznie kwota netto sprzedaży (bez podatku od towarów i usług).
Do przychodów, które nie stanowią przychodów dla celów podatkowych, należy zaliczyć np.:
» pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane pożyczki i kredyty oraz zwrócone pożyczki, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek,
» kwoty naliczonych, ale nieotrzymanych odsetek od należności, w tym też od udzielnych pożyczek (dopiero w momencie ich wpływu będą stanowiły przychód przedsiębiorcy),
» zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty stanowiące dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz inne zwrócone wydatki niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
» przychody z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje
w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej,
» przychody z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy.
Przychód z działalności gospodarczej powstaje wtedy, kiedy staje się należny, choćby nie został jeszcze otrzymany. Zgodnie z ogólną zasadą przychód z działalności gospodarczej powstaje w momencie:
wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.
Przychód powstanie w dacie wystąpienia jednego z tych zdarzeń w zależności od tego, które z nich wystąpi jako pierwsze:
» jeśli najpierw będzie miało miejsce wydanie towarów, a później zostanie wystawiona faktura lub nastąpi płatność, to przychód powstanie w dacie wydania towaru;
» jeśli przed wydaniem towaru sprzedawca wystawi fakturę lub nabywca zapłaci za towar, to przychód rozpoznamy w dacie wystawienia faktury lub w dacie uregulowania należności (z wyjątkami dla zaliczek).
To, czy otrzymana zaliczka lub należność uregulowana częściowo na poczet realizacji usługi lub dostawy towaru, jest przychodem podatkowym, zależy od tego, czy zawarta przez strony umowa przewiduje możliwość zwrotu wpłaconych środków, czy też nie. Jeśli zawarta przez strony umowa przewiduje możliwość zwrotu wpłaconych środków, to otrzymana wpłata nie stanowi przychodów z działalności gospodarczej i nie powoduje powstania przychodu podatkowego. W przypadku umowy, która przewiduje możliwość zwrotu wpłaconych środków, przychód podatkowy z tytułu ich pobrania powstaje w momencie ostatecznego wykonania usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności.
Od tych zasad dotyczących momentu powstania przychodu w przypadku otrzymania zaliczki istnieją 2 wyjątki:
» przedsiębiorcy ewidencjonujący przychody przy zastosowaniu kas fiskalnych mogą przyjąć, że wszelkie wpłaty na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, będą przychodami podatkowymi, a datą powstania przychodu w podatku dochodowym będzie dzień pobrania tej wpłaty. Aby móc stosować takie rozwiązanie, przedsiębiorca musi zawiadomić o tym naczelnika właściwego urzędu skarbowego – w zeznaniu rocznym za rok, w którym ewidencjonowano przychód we wskazany sposób.
» usługi wykonywane w sposób ciągły, tj. rozliczane w okresach rozliczeniowych, w przedziale czasu określonym w umowie (np. co miesiąc lub co kwartał), m.in. jak najem, dzierżawa, codzienna dostawa towarów, prowadzenie spraw księgowych, stała obsługa prawna, dostawa mediów (energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego).
Jeśli strony umowy ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej jednak niż raz w roku.
W przypadku otrzymanych kar umownych i odszkodowań, odsetek za zwłokę, refundacji, zwrotu kosztów sądowych (uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów) i odsetek od środków na rachunku bankowym prowadzonym w związku z wykonywaną działalnością za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty – moment faktycznego otrzymania gotówki lub wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy albo
data otrzymania przekazu pocztowego.